Interior designer & Color Specialist

Designed by elroy

Designkernwaarde 7: Is it surviving me?

Wat zijn kernmerken die in mijn werk terugkomen en waar ik mij mee bezig houd. Welke waarden hou ik aan die deel zijn van de handtekening op mijn werk en werkwijze. Regels waarvan ik van mening ben dat dit een interieur naar hoge design hoogtes brengt. Dat vat ik samen in mijn designkernwaarden. Ik sta voor deze designkernwaarden en dat leg ik graag uit.

Is it surviving me?

Is it surviving me is een kernwaarde die gaat over duurzaamheid. Nu is duurzaamheid een lastig onderwerp. Je wordt er mee doodgegooid door alle bedrijven op de wereld, waardoor het zijn waarde en betekenis verliest. Ook in het interieurleven word je er mee doodgegooid. Veel bedrijven zijn ‘duurzaam’ bezig of brengen ‘duurzame producten’ op de markt. Duurzaam is hierdoor een breed, onbetekenisvol begrip geworden.

Wat is duurzaam?

Omdat duurzaam nu zo’n breed begrip is, omvat het enorm veel. Ik focus mij even op producten die je in huis neemt, want dat omvat mijn duurzaamheidsknop. 

Duurzaam kan betekenen:
– dat iets heel lang mee gaat.
– dat iets gerecycled is.
– dat je het een tweede leven gunt.
– dat het een natuurlijk product kan zijn.
– dat iets slijtvast genoeg is, dat het lang mee kan gaan.
– dat het een product is, wat op een ‘groene’ manier in elkaar is gezet.
– dat het een product is, waarvan de uitstoot-voetafdruk is gecompenseerd.

En het kan betekenen dat het een circulair product is. Een product wat weer teruggenomen kan worden in productie (hergebruikt). Of uit elkaar gehaald kan worden om (deels) compleet weer te hergebruiken in een nieuw product.

Wat een lastig onderwerp…

En daarom heb ook ik mijn eigen visie hierop.

Waar loop ik tegenaan? Is it really surviving me?

Ik loop ertegenaan dat veel ‘duurzame’ producten, toch niet zo goed voor onze aardkloot of onze gezondheid zijn. Veel van deze duurzame regeltjes ‘omdat…’, zoals ik net weergaf, vind ik bullshit. Leuk dat een product lang mee kan gaan, maar als je het daarna alleen maar weg kan gooien, geen nieuw leven kan geven en het duurt 100 jaar om af te breken omdat het plastic is, is het dan nog steeds duurzaam? De vraag ‘Is it surviving me?’ Is niet alleen een positieve vraag.

De hype is nu om allerlei producten van PET, gerecycled plastic en vooral oceaanvuil, te maken. Daar zet ik mijn vraagtekens bij. Vooral: Het is en blijft plastic! En die gordijnstof van PET wordt niet meer terug versmelt na zijn levensduur. Dus dit komt op die plastic belt en duurt honderd jaar om af te breken.

Mijn visie: Waar let ik dan op voor mijn interieurs en klanten

Omdat dit onderwerp een grote kanttekening heeft en ik mijn vragen erbij stel, let ik grotendeels wel op welke keuzes ik maak. Ik zal verderop vertellen welke materialen/ meubels ik niet graag toepas.
Vooral kijk ik naar levensduur, circulariteit (dus of we het kunnen hergebruiken in een vorm), wat voor materiaal het overwegend bevat en zeker: Of iets al gemaakt is om troep te zijn. Kunnen we een kast of tafel hergebruiken? En het mag ook al blijken uit mijn andere kernwaarde, ik ben niet vies van vintage.

Ik ben wel eerlijk, ik kijk niet altijd naar alles. Of elke stof van elke bank die ik adviseer zo duurzaam is, dat weet ik niet. Ik kijk dan ook weer met ogen of het goed staat en is het verder een meubel van kwaliteit? Dat zijn levensduur waar kan maken? Daar kijk ik dan eerder naar.

Is it surviving me? oftewel levensduur

De titel slaat ook vooral op levensduur. Ik ontwerp niet zodat het nu helemaal hip is. Ik ontwerp liever dat je er meer dan 10 jaar plezier van hebt. Ook al zijn er door de ‘8-jarige stijl en smaakverschuiving van de mens’ aanpassingen nodig, ik hoop dat je enorm lang doet met een interieur van mijn hand. En wanneer je kan investeren in goed designmeubilair, sta ik daar zeker voor in.

Daar sluit Deens design dan weer goed bij aan. De Denen leven anders en zijn trots op hun spullen. Ze kopen bijvoorbeeld eetkamerstoelen of een fauteuil in de hoop dat het een erfstuk wordt. Gelukkig is veel Deens Design ook zo gemaakt dat het erfstukken kunnen worden. Dit trekt mij enorm aan en is de positieve stelling aan mijn vraag: ‘Is it surviving me?’

Wat gebruik ik dan liever niet

Ik ben dol op natuurlijke producten. Maar niet altijd alles. Zo is mangohout op dit moment het waaibomenhout (dus wat je snel weer weggooid) wat je kan kopen. Het wordt gebruikt op veel goedkope en vooral kwaliteitsloze meubels.

Ook ben ik geen fan van het ‘o-zo-makkelijke’ kunststof. Zowel als laminaat of pvc vloer als kunststof kozijnen. Spoiler, het is nog steeds plastic!

Kunststof kozijnen zijn makkelijk in onderhoud. Alleen kan je het, bij goed onderhoud!, na 50 jaar weer vervangen. Terwijl, bij goed regulier onderhoud, hout veel langer mee kan gaan en te repareren valt. Zie al die prachtige oude Nederlandse panden die we hebben. En je kan bij houten kozijnen ook veel meer in de vorm van raambekleding en spelen met kleur. Iets wat iedereen zich niet lijkt te realiseren. Zeker niet in combinatie met de onhandige draaikiepraam.

Om het leven op pvc vloeren nog maar niet te noemen. Wacht, dat doe ik wel in deze blog: ‘Ik ben niet van riet en rotan’

Wil je een interieur waar je lang plezier van hebt, met items die wel de erfstukken van je kinderen kunnen worden? Ik help je dit graag realiseren. Want het is standaard iets waar ik naar kijk. Wel zit je vast aan mijn andere designkernwaarden die je hier leest.

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp